.بازدید مهندس رشیدی از ندامتگاه مرکزی مرودشت

خوشحالی را می‌شد در چهره‌هایشان دید، یکی‌شان می‌گفت فکر نمی‌کردم نماینده شهر به دیدنمان بیاید، دیگری می‌گفت از رشیدی می‌خواهم چند قلم قرآنی برایمان فراهم کند، آن یکی هم گفت با دیدن مسؤولان شهر و نماینده فهمیدم هنوز هم شهروندم و فراموش نشده‌ام. اسباب بازی‌هایی با چوب ساخته بودند که در زیبایی نظیر نداشت و کیف چرم‌هایی که در کیفیت. خیلی‌هایشان کلاس قرآن می‌رفتند و حافظ قرآن شده بودند و اینجاست که متوجه می‌شوی زندان در جمهوری اسلامی یک مرکز فرهنگی_تربیتی است نه زندان به معنای مصطلح آن. مهندس رشیدی، از تمام بندها بازدید کرد و پای درد و دلشان نشست، پشیمان بودند و پی فرصتی برای جبران. خیلی‌ها زندانیان مالی جرائم غیرعمد بودند، _عمدتاً زیر صد میلیون تومان_ که دست خیرین را می‌بوسد برای رهایی‌شان.

مهندس رشیدی هم در جمعشان گفت: من نماینده تمام مردم هستم، گفت: این دوران به عنوان دوران گذار نگاه کنید و امیدوارم هر چه زودتر به زندگی عادی برگردید. تأکید مهندس رشیدی به مسؤولان زندان، تعامل با مرکز فنی_حرفه‌ای و اداره فرهنگ و ارشاد جهت ارتقای توانایی زندانیان و حضور مؤثر آنان پس از آزادی در جامعه بود.

در این بازدید مهندس رشیدی به دیدار سربازان زندان هم رفت و خبر از افزایش حقوقشان با مصوبه مجلس داد. باید یک خدا قوت جانانه به کارمندان زندان هم گفت که برادرانه و دلسوزانه ایفای مسؤولیت می‌کنند و علی‌رغم مشکلاتی که دارند اما